مدح و شهادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
از درد زهـر سوخـته جان مطهـرش محـروم شد جهـان ز جـمال منورش آثار تـشـنـگی به لبـانـش رسیده است می‌لرزد از شرارۀ این درد، پیکرش دارد برای هر نـفـسـش درد می‌کـشد تنها خداست با خبر از قلب مضطرش مهـدی مگر بیاید و این درد کـم شود مانده‌ست تا به شوقِ تمـاشای دلبرش دارد یـتـیـم مـی‌شـود آقـای کـائـنــات در حال رفتن است؛خدا؛ سایۀ سرش آقـا یـتـیـم می‌شـود امـا قـرار نـیـست سیـلی زند کسی به رخِ مـاه‌مـنظرش ایـنجـا پـسـر نـدیـده تـن بـی‌سـر پـدر ایـنجا پـسـر نـدیـده اسـیـری مـادرش |